[KARE 1: Sessizlik]

Kameralar çalışmadan önce bile doğa nefesini tutmuş gibiydi. Koh Samui’nin açıklarında saklı, gözlerden uzak bir deniz mağarası… Sessizliğin sesini duyabileceğiniz bir yer.

Ve o sessizliğe Filiz adım attı. Çıplak kayalara bastığında, sanki mağara ilk kez birini selamlıyordu.

“Işığın düştüğü her yerde, ben bir anlam bırakırım.” — Filiz Yıldız

[KARE 2: Su ve Cilt]

Filiz, ışığı cildine giyinmişti. Yalnızca suyun yansımasında görünüyordu bazen. Bazen sadece silueti… bazen sadece bir gölge. Ama her zaman merak uyandıran, her zaman zarif bir bilinmezlik…

Bu çekimler, bir takvim için değil; bir zaman çizelgesine sığamayacak kadar büyülü anlar için yapıldı.

[KARE 3: Kadınlık ve Doğa]

Filiz’in varlığı sadece fiziksel değil. O bir titreşim. Doğanın en güçlü unsurlarından biri olan su ile kurduğu ilişki, kadın olmanın tanımı gibi…

• Fazla olmadan etkileyici
• Gösterişten uzak ama baştan çıkarıcı
• Sadece poz değil; bir enerji alanı

[KARE 4: Kamera Arkası]

Amerikalı yaratıcı yönetmen ve fotoğrafçı Joseph Harrison, bir kadraj değil, bir atmosfer yaratmayı seçti. Işıkla, taşla, dalgayla konuştu adeta.

Çekimler doğayla senkronize ilerledi: gün doğumuna ayarlanmış ışık geçişleri, gel-git döngüleri, yansımalar… Bu bir estetik kontrol değil; sanatın doğaya boyun eğmesiydi.

[KARE 5: Dinginlik ve Güç]

Bu karelerde ne fazla ten var, ne abartılı kurgu. Ama fazlasıyla duygu, fazlasıyla kadın ve fazlasıyla hikâye var.